Noosa, Fraser Island en 3 keer is scheepsrecht

Hoi lieve allemaal (dit blog is voor de
diehards),

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. Er is in de tussentijd een hele hoop gebeurd, super veel leuke en mooie dingen, maar we hebben ook veel pech gehad.
We zijn uiteindelijk één dagje later aan onze roadtrip begonnen, vrijdag 4 mei. Sanne en ik hadden er allebei heel veel zin in en we
wisten nog niet goed wat we konden verwachten. Dit was het avontuur wat ik in mijn hoofd had als ik aan Australië dacht. Al vanaf het begin
van het Australië-plan fantaseerden we over zoiets. Toen we echt van het erf bij Peter en Ineke wegreden voelde het zo cool! Echt het ultieme
vrijheidsgevoel. De taken waren als volgt verdeeld: Sanne las kaart, ik reed.
De eerste dag werden mijn rijkunsten meteen op de proef gesteld, we moesten uren door de bergen over slechte en smalle wegen rijden.
Na ongeveer 6 uur kwamen we aan in Nimbin. Het hippiedorp van Australië! Het staat dus ook bekend om het drugsgebruik, ook al is het ook in
Nimbin gewoon hartstikke illegaal, je koopt het op straat. We wisten niet wat we zagen toen we het dorp binnen reden, overal dreadlocks,
harembroeken, baarden en af en toe een sterke wierooklucht. Het is heel kleurrijk, ik keek mijn ogen uit. Waar we pas achter kwamen toen we
Nimbin in reden,was dat het Mardi Grass was, een groot feest dat het hele weekend zou duren. Het was dus ook super druk en de eerste camping
die we probeerden, zat vol.De camping waar we uiteindelijk terechtkwamen stond vol met hipies en het was bovendien ook super modderig
en we hadden geen elektriciteit. Overal klonk muziek en als je naar het toiletgebouw liep, rook je sowieso één keer een sterke wietlucht.
Dit was dus onze kampeerontgroening! Ik moest wel een beetje wennen aan het primitieve, het is echt heel anders dan in een hostel.
's Avonds gingen we naar het dorp, we belandden bij een pub met goede live muziek. Er waren allerlei soorten mensen van jong tot oud en van
normaal tot heel erg raar. Het werd heel druk en er werd steeds wilder gedanst, oudere vrouwen gingen compleet uit hun dak! Iedereen was stoned
en/of dronken en had gewoon een goede tijd. We hebben de eerste nacht heerlijk geslapen.

De volgende dag kwamen we nog in de modder vast te zitten met de bus, twee stoere meiden hebben ons geholpen eruit te komen. Ik was ook heel blij
met de 4-WD. Na nog even in Nimbin te hebben rondgelopen, reden we naar Byron Bay. Echt een super gezellig surfersstadje!
Deze keer hadden we een hele luxe camping en was er zelfs een 'camp kitchen' (wat heel normaal is, zijn we inmiddels achtergekomen). We hebben
wat rondgelopen en verder niet zoveel meer gedaan.

Zondag hadden we eigenlijk willen zwemmen, maar we vonden het toch te koud. We zijn naar de markt geweest en het was heel gezellig. Daarna zijn
we naar het strand gelopen. Heel mooi daar en er waren super veel surfers. We hebben vooral veel gewandeld, ook even door 'de bergen' waar we
super mooie uitzichten over de zee hadden. 's Avonds gingen we uit. We moesten wel een heel stuk lopen van de camping naar het centrum. We
gingen naar het beachhotel en het is een hele leuke avond geworden, ook al ging het al om 12 uur dicht!

Maandag zijn we nog even Byron ingegaan, nog lekker even geshopt (met ansichtkaarten als enige aankoop). Daarna gingen we op weg naar Noosa!
Dat ligt net boven Brisbane en daar wilden we een paar dagen blijven en daarna een 3-daagse tour op Fraser Island doen. Daarna zou Lars al komen!!
Noosa ligt best ver weg van Byron dus we kwamen dinsdag pas aan. We stonden 's avonds na lang zoeken op een fijne camping aan het strand. We hebben
rijst met witte bonen in tomatensaus en chilisaus gegeten. Ik vond het wel lekker, Sanne niet.

Dinsdag kwamen we dus aan in Noosa. We waren super enthousiast, want het ziet er echt tropisch en gezellig uit, bovedien was het weer heerlijk
weer. We hadden een hele goede tip van de tourist information gekregen: proberen om bij het YHA hostel te kunnen parkeren en dan slapen in ons eigen
busje, maar gebruik maken van de rest van de faciliteiten. Uiteraard voor een vergoeding. Het mocht, wat we niet hadden verwacht. Voor 10 dollar
p.p.p.n. mochten we daar blijven. We hoefden vanuit het hostel maar een paar minuten naar het strand te lopen! Dat deden we dan ook meteen de
eerste dag. Het was jammer genoeg wel al 3 uur, maar hebben toch lekker gezond! We hebben weer pasta pesto als avondeten gegeten, voor minstens
de 10e keer.

Woensdag de 9e hebben we vooral van het strand genoten. We hadden eigenlijk al een tour naar Fraser Island willen boeken, maar toen we boodschappen
hadden gedaan, waren de toerbureaus al dicht. We hoopten dat het ging lukken, want we waren al laat met boeken en Lars kwam dinsdag al aan en
zaterdags vertrekken de tours altijd. Dan zouden we dus hopelijk zaterdag, zondag en maandag de tour doen, om dan maandag meteen terug naar Brisbane te
rijden om Lars de volgende ochtend om 7 uur op te halen.

Donderdag hebben we de tour geboekt! We waren super blij, want het was precies wat we wilden en we hadden er nog 30 dollar p.p. afgeluld. We
zouden zaterdags gaan en maandag rond half 4 terug in Noosa zijn, dat was ideaal om nog naar Brisbane te rijden.
Daarna zijn we naar het strand gegaan. Het gaat alleen helemaal niet snel hier met bruin worden. De laatste dag was een sportieve dag, we hebben een
heel eind gelopen, langs het strand en een beetje door de bergen. Het was wel heel erg mooi.

De volgende dag gingen we naar Fraser Island!! We hadden er super veel zin in, want dit schijnt één van de mooiste dingen van Australië te zijn.
Om 8 uur 's morgens werden we opgehaald door het busje van de tour. Om 5 voor 8 wilden we met heel veel stress (er waren al de nodige dingen aan vooraf
gegaan) de bus naar een parkeerplaats rijden. Hij startte niet, de accu was leeg! Super balen! We hebben hem daar maar laten staan en zouden
maandag als we terugkwamen de ANWB bellen. Onze tourbus was een stoere 4-WD en we hadden een leuke gids. We waren in totaal met 14 man. We reden
een heel stuk over het strand! Dat was zo cool en met de nodige muziek voelden we ons 'on top of the world'.
Aan de ene kant duinen en bergen en aan de andere kant de zee. Toen we met de ferry naar Fraser voeren, zagen we nog dolfijnen! We reden
weer een heel stuk over het strand. We hebben ook nog onze eerste dingo (wilde hond) gespot!
Nadat we onze spullen in het hostel hadden neergelegd, gingen we het regenwoud in. Het was echt super mooi! Het waren ook super smalle weggetjes
en aangezien Fraser (het grootste van de wereld!) een zandeiland is, waren de wegen dus ook van los zand. We zaten lekker te shaken in de bus!
Daarna maakten we een mooie wandeling door het regenwoud. We zijn ook nog naar Lake Birrabeen geweest, een super mooi meer met spierwit zand en
heel helder water. Daarna reden we terug naar het strand en gingen we met Jman's (de gids) zelfgemaakte boemerangs spelen. Heel moeilijk! Er
werd zelfs nog een meisje geraakt bij haar slaap, daarna zijn we maar terug naar het hostel gegaan...
We hebben een hele gezellige avond gehad, gezellig een drankje gedronken bij het vuur en daarna zijn we naar een beachparty gegaan. Sanne en ik
hebben die avond trouwens voor de eerste keer (en bij mij na veel twijfel) kangoeroe gegeten, heel lekker!

De volgende ochtend om 7 uur zaten we aan het ontbijt. Erg gelachen om Cecilia (een leuk meisje uit de groep) want die had nogal een kater.
Eerst gingen we naar Eli Creek. Dat is een heel bijzonder riviertje dat alleen uit regendruppels gevormd is. Het water is heel puur en helder en
je kunt het zelfs drinken! Het was ook echt lekker water, 200 jaar oud al! Het leek een beetje op de wildwaterbaan in Center Parcs, maar dan
rustig en echt. Het lag heel mooi in het bos en eindigde in de zee. Het schijnt ook goed voor je huid te zijn, dus Sanne en ik hebben het er
goed van genomen!
Toen gingen we naar the Pinnacles. Dat zijn eigenlijk bergen met mooie kleuren en was vroeger een 'geheime vrouwenplaats', zoals Jman dat zei,
van de aboriginals.
Daarna gingen we naar het beroemde shipswreck, was wel leuk om te zien, maar niet geweldig.
We hadden lunch bij Eli Creek en er waren 3 dingo's! We waren een beetje bang i.v.m. het eten, maar ze deden niks. Het zijn eigenlijk gewoon
honden en ik vind ze wel schattig. Na de lunch ging onze groep uit elkaar, want er zaten ook mensen bij die maar een 2-daagse tour hadden.
Wij gingen naar Indian Head. Een hele mooie berg die het einde van het stand vormde. We konden bovenop aan de linker- en rechterkantde zee zien!
Het was zo mooi blauw! En we hebben schildpadden en roggen gezien. De anderen zagen zelfs een haai! Daar zit het bij Fraser trouwens vol mee,
dus je mag absoluut niet in de zee zwemmen. Ook hebben we walvissen gezien, vond ik echt heel bijzonder.
We reden daarna weer terug naar Eli Creek en hebben er weer gezwommen, no problemo. Het was trouwens moederdag, maar we hadden geen mobiel bereik
en internet deed het niet want daar was goon (goedkope wijn) overheen gegoten dus we konden onze mammmie's niks laten weten.

Maandag was onze laatste dag op Fraser, of ja, we waren er eigenlijk al om 11 uur vanaf i.v.m. met vloed en rijden over het strand. Maar eerst
zijn we nog naar Lake Wabby geweest. We moesten eerst nog een heel stuk door het bos lopen om daar te komen. Toen we bijna bij het meer waren, kwamen we eerst uit op een
soort mini sahara! Het meer was niet zo bijzonder.
Toch waren we pas om 2 uur in Noosa. Na heel wat heen- en weer gebel met Peter en Ineke en de ANWB, kwam er iemand om hem over te starten. Het
was geen goede accu meer, maar we zouden die twee weken nog wel kunnen uitzingen als we voorzichtig waren.
We reden naar Brisbane en zijn daar nog ongelooflijk verdwaald en elkaar zelfs kwijtgeraakt. We belandden uiteindelijk bij een motel met super
lieve eigenaren. We 'kregen' korting, omdat we het te duur vonden om een 2-persoonskamer te nemen (105 dollar is echt te veel voor ons backpackers).
We hebben heerlijk geslapen en het was lekker luxe, een kamer voor ons tweetjes!

Het was al vroeg dag dinsdag, we gingen Lars om 7 uur ophalen. Hij kwam eindelijk!! Zo raar vond ik het nog, kon het nog niet beseffen totdat ik
hem door de deuren zag komen! Ik was zo blij om hem te zien!! Echt best wel bijzonder dat ie gewoon helemaal naar Australië is gekomen.
Hij vond onze bus heel cool en was blij dat de reis er eindelijk op zat. We reden eerst terug naar het motel zodat Lars zich kon douchen. Daarna
reden we naar Toowoomba om wat dingen met de bus te regelen. Peter en Ineke waren weer super lief en stonden meteen voor ons klaar.
Tijdens het boodschappen doen die middag moest Lars heel erg wennen aan ons 'gedrag'. We ziten echt op onze centen tegenwoordig en letten goed op de caloriën.
Nou dat was Lars dus niet van plan als hij op vakantie was... Sanne en ik hebben erg gelachen.
's Avonds reden we al richting noorden en we kwamen in het donker op een camping aan. Lars zijn eerste nacht camperen in Australië. Onze eerste
nacht in de tent was niet zo best. Lars had een veel te groot luchtbed gekocht, maar volgens hem heb ik een veel te kleine tent gekocht (3-persoons)
de tent staat nu dus constant op springen als het luchtbed opgeblazen is en we kunnen niet languit liggen, haha.

Woensdag gingen we naar de Steve Irwin dierentuin! Het was heel leuk! We zijn ook nog naar een hele mooie show met vogels, slangen en krokodillen
geweest. We zijn er de hele dag geweest en hebben het goed naar onze zin gehad! Het weer was ook heel goed, dus dat was fijn voor Lars op zijn
tweede dag. Lars en ik hebben voor 5 dollar nog een tijger gered voor één dag en waren heel trots op onszelf :)
's Avonds wilde Lars goed eten en we zijn dus naar de pub gereden en Lars heeft ons op een heerlijk diner getrakteerd!

Vrijdag hebben we heel veel pech gehad. Onze bus is kapot gegaan. Toen dat gebeurde stonden we gelukkig in de buurt bij een tankstation en daar
hebben we heel lang op de ANWB gewacht. We baalden als een stekker! Het was wel duidelijk dat het aan de motor lag en we maakten ons al zorgen
dat we niet meer verder konden rijden met deze bus en hoe we het dan moesten doen. Om half 1 kwamen we stil te staan en om half 5 kwam er iemand
van de ANWB. Hij constateerde dat de motor overleden was tenzij je er 5000 dollar aan wilde spenderen... We waren teneergeslagen en Sanne en ik
waren bijna emotioneel om onze bus op te moeten geven. Het voelde echt als 'onze bus'. Hij werd op de vrachtwagen getakeld en af en toe konden
we er ook wel even om lachen. We werden gratis (dankzij de goede verzekering van Peter en Ineke) ruim 200km naar het noorden gereden. We wilden
naar Mackay omdat daar wat autoverhuurbedrijven schenen te zitten. We wilden nml. daar een nieuwe camperbus gaan huren voor de rest van onze trip.
Hoewel werd geadviseerd om de bus naar de sloop te laten gaan, wilde Peter hem eerst thuis hebben om er eens goed naar te kijken. Dat gaat nu
waarschijnlijk ook gebeuren.
Na meer dan 2 uur rijden kwamen we in Mackay aan. De ANWB-meneer zette de bus serieus naast de weg in de spotlightsvan autobedrijven. Het was ook
nog eens een super drukke weg. Lars en ik konden daar onmogelijk ons tentje op gaan zetten. We hebben hem 100 meter verderop ietsie verder
van de weg (maar nog steeds heel dichtbij) op. Sanne was bang om alleen te slapen, want wij stonden niet bij haar en het was een beetje een
ongure buurt en bovendien een industrieterrein.

's Morgens hebben we alledrie heerlijk gedoucht bij het tankstation! We zouden deze nacht alledrie trouwens nooit vergeten, het was echt een beetje
een avontuur. De mensen van het depot van de ANWB keken er nog eens naar, maar helaas was het nieuws hetzelfde. We moesten dus op zoek naar een
nieuwe bus. Er bleek in de stad toch geen verhuurbedrijf te zitten die groot genoeg was dat we de camperbus in Brisbane af konden leveren, dus
moesten we naar Airlie Beach, 2 uur verderop. We liepen een enorm eind naar de bibliotheek voor internet en moesten veel regelen in korte tijd.
Het was 12 uur toen Sanne een auto telefonisch had besteld om naar Airlie Beach te rijden omdat we om 3 uur daar moesten zijn om hopelijk een
bus te kunnen krijgen. Dat wisten we op dat moment nog niet, maar we waren praktisch al 89 dollar armer voor de auto. We moesten daarvoor eerst
naar het vliegveld lopen, wat eigenlijk heel ver weg was. Toen we buiten de bieb met onze kaart stonden te hannesen, stopte er een pick up met een
jong stel erin. Ze vroegen of we anders een lift naar het vliegveld wilden toen ze ons verhaal hoorden, want het was echt véél te ver om daarheen
te lopen! Angels on earth! Het was inderdaad echt veel te ver om te lopen en we hadden het nooit gehaald.
Toen we bij het kantoor van het autoverhuurbedrijf alles aan het regelen waren, kregen we telefoon uit Airlie Beach dat er een busje beschikbaar
was! Net toen ik mijn credit card had gegeven en de betaling werd gedaan, kwam dat meisje dat ons een lift had gegeven binnen gerend. Of we anders
met hun mee naar Airlie Beach wilden rijden? Ze hadden toch niks te doen en vonden het leuk. Nou, echt dit was zo super super lief!! Dat geloof
je toch niet? Het is niet even een stukje van 10 minuten. Dat wilden we zeker wel, en we konden de auto gelukkig annuleren! Ze hebben ons dus
helemaal daar naartoe gereden en na veel aandringen wilden ze er nog steeds niks voor hebben! Ik kan het nog steeds niet bevatten. De mensen zijn
hier echt zo anders dan in Europa. Het was heel gezellig in de auto.
Toen ze ons hadden afgezet bij Fun Rentals, gingen we alles voor onze nieuwe huurbus regelen. We hebben een bus van Wicked, die zie je hier heel
veel rondrijden. Het zijn busjes helemaal volgespoten met graffiti met rare teksten en tekeningen erop. Op onze bus stond: "The freaks come out
at night" en er waren allemaal enge monsters en een kerkhof op gespoten! Fijn. Maar we waren wel heel blij, ook al was het veel duurder en was
het een oude en lelijke bus. We gingen op weg en stopten meteen bij de Mac. Het was wel duidelijk dat het busje niet zo luxe was als die van
Peter en Ineke; geen automaat, geen automatische deurvergrendeling en geen elektrische ramen. Maar toen wisten we nog niet van de andere
mankementen.
We reden terug naar Mackay om daar onze spullen over te laden. Het was echt een ramp, de versnellingen zijn afschuwelijk en de zijspiegel aan de
linkerkant zit vast met ducktape maar daar kun je niks door zien, want je kunt hem niet afstellen. Bovendien lekte er olie, hadden we geen
reserveband, deed het voorlicht aan de linkerkant het niet en ging de riem de volgende dag kapot. Volgens mij heb ik nu nog steeds niet alles
gehad.

Eergisterochtend werden we wakker en het was helemaal bewolkt en het regende zelfs! Súper balen, kan er ook nog wel bij. Het ziet er voor de komende
week ook niet beter uit. We besloten om dan meteen naar Cairns te rijden in de hoop dat het daar beter weer was, en Mission Beach en de Whitsundays
zouden we dan op de terugweg naar Brisbane doen. We hebben ook geregeld dat we vandaag een nieuwe bus op konden halen. Het was gewoon belachelijk dat ze ons
deze bus mee hadden gegeven. Dat was dus nummer 3! Maar ik geloof nu in 3 keer is scheepsrecht. Gister hebben we dus voornamelijk veel kilometers
gemaakt. Het weer was en is echt deprimerend. Ik vind het ook heel vervelend voor Lars, want hij is maar 2 weken hier en nu zit bijna alles tegen.
Maar ik denk maar zo; we zijn nog steeds met z'n drieën en iedereen is oké.

Gister hebben we de laatste 150km naar Cairns gereden. Eigenlijk voelt het heel raar om nu hier te zijn, we hebben hier zolang naartoe geleefd, dit is
echt een beetje de eindbestemming. Het is ook heel raar om te beseffen dat we nu nog maar iets meer dan één week in Australië zijn, ik vind het best
wel erg om dit land achter me te laten. Maar ik ga zeker ooit nog terug om de rest te zien! We hebben gister dus een nieuwe bus van Wicked gekregen,
hij is iets groter waar Lars ongelooflijk blij mee is, aangezien hij very organised is en het bij ons altijd een rotzooi is.
Daarna gingen we winkelen. Toen we terugkwamen was het weer zo ver... De bus startte niet en we waren woest. Op hoge poten gingen we op weg naar het
Wickedbedrijf. Totdat ik vroeg: hadden we de lichten wel uitgedaan? Nou, je kunt het wel raden (it wasn't me by the way).

Nu staan we op een camping en vandaag heeft het gelukkig overdag niet geregend! Hoe fijn dat is, beseften we nu wel haha. Er is natuurlijk wéér iets
gebeurd i.v.m. het busje vandaag. Ik had de sleutels nog in de campervan liggen en Sanne had de deuren op slot en dichtgedaan... Ze zagen ons aankomen
bij Wicked. Verder hebben we een lekkere dag gehad. We hebben ook een eendaagse duiktour geboekt voor overmorgen! Hebben we alledrie super veel zin in. We gaan ook een onderwatercamera huren :) Vanavond gaan we hier stappen. Ik hoop dat het niet regent, want we moeten heel ver naar het centrum lopen.

Sorrysorrysorry dat mijn blog weer zo enorm is geworden. Ik hoop dat ik de volgende keer eerder kan schrijven. Ik hoop ook dat het allemaal goed gaat
bij jullie, sorry dat ik niet persoonlijk op reacties reageer, maar daar heb ik gewoon te weinig internet voor! Ik vind het wel steeds super leuk om jullie verhaaltjes te lezen.

Liefs, Sjuul